Vertrouwen op je gevoel?
— 5 oktober 2016
Wel ‘ns meegemaakt? Er belt iemand bij je aan, of je ziet iemand bij ’n borrel, en je lijf roept heel hard ‘nee’. Je voelt de weerstand om met die ander in gesprek te gaan, misschien zelfs om contact te leggen.
Zo werkt dat. Onze primaire reactie is niet genuanceerd, er komen zelfs geen woorden aan te pas. Er zijn geen nuances en er valt niet over te onderhandelen. Het is eenvoudigweg een go or no go, vechten of vluchten, een gevoel van ja óf nee.
over op de ratio
En dat komt niet altijd goed uit. Maak je bijvoorbeeld kennis met je nieuwe manager en voel je dat je lijf zich sluit. Mij overkwam dat een paar jaar geleden, en prompt ging m’n opvoeding met me aan de haal. M’n primaire gevoel, wat op dat moment niet welkom was, schoffelde ik grondig onder het tapijt. En m’n verstand ging hard aan de slag. Want feitelijk was er toch niets mis? Deze persoon was geschikt bevonden en had de ervaring om de job te gaan doen. Bovendien was ’t nu eenmaal zo, dus ik ging er het beste van maken, en verder geen gezeur. Toch?
moe
Nou, nee. ’t Werkte niet, althans niet écht. Hoewel m’n verstand ’t nog probeerde met de redenering dat het een kwestie was van ‘gewoon je best doen’, stond de lijn niet open. Er was geen contact, en waar de energie in de basis niet kan stromen blijft het in de professionele bovenlaag puur functioneel.
Geen enthousiasme of dynamiek, geen nieuwe initiatieven, en vooral geen inspiratie over en weer. Je energie gaat namelijk verloren in het onderdrukken van je eigen reactie. In het negeren van wat je lijf aangeeft. En dat laat geen ruimte voor uitgaande energie.
In contact willen zijn, maar druk zijn met het ontkennen van een deel van je gevoel is geen werkbare combinatie. Dit zijn de situaties waarvan mensen zeggen dat ze er doodmoe van worden.
in contact
Had ik ’t anders kunnen doen destijds? Of zijn er waarheden die je niet kunt negeren? Hoe werkt ’t ook al weer met het sturen van ons gedrag, van ons zelf?
Onderzoek laat zien dat ons emotionele brein onze acties bepaalt, lang voordat ons rationele brein betrokken is. Dat maakt ’t moeilijk om jezelf te sturen met verstandige argumenten. We reageren blijkbaar lijfelijk op zaken die ons verstand (nog) niet kan bevatten, de verklaringen en argumenten van ons verstand ontstaan pas gaandeweg.
Als we meer willen begrijpen over ons gedrag, of er zelfs sturing aan willen geven, moeten we op zoek naar onze primaire, lijfelijke reacties. Dan leg je contact met hoe ’t voelde. Met wat er was dat jou tegen hield of juist tot actie aanzette.
ervaren & leren
Het is een soort ontdekkingsreis, in jezelf. Ervaren, aftasten en het woordeloze gaan benoemen, zodat je kunt begrijpen en leren hoe het – heel specifiek – voor jou is.
aan de slag?
Wil je aan de slag, meer in contact met jezelf komen? In mijn coaching is alle ruimte om je vraag te benaderen vanuit gevoel en systeem. Met heel eenvoudige ervaringsoefeningen kom je nog dichter bij je onderliggende beweegredenen.
Werk je liever in een kleine groep professionals? Lees dan even verder over mijn programma Krachtig én geliefd!
We starten al in november 2016! Komt je dat niet uit, maar heb je wel belangstelling? Laat ’t even weten; ik heb al meerdere aanmeldingen voor een volgende groep!
meer lezen?
Lees m’n artikeltje over “verder gaan waar taal ophoudt”.
